Δεν θα ξεχάσεις ποτέ τη μυρωδιά της ζάχαρης και του βουτύρου όταν ανοίξεις την πόρτα στο πανέμορφο μικρό κατάστημα του Κωνσταντίνου Ρούμπου, στην πλατεία των Σερρών.
Μια οικογενειακή επιχείρηση που συνεχίστηκε από γενιά σε γενιά και αφιερώθηκε στα κεχριμπαρένια γλυκά, τους ακανέδες.
Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ
Ο μπαμπάς, ο αεικίνητος Κωνσταντίνος Ρούμπος, βρίσκεται στην υποδοχή του καταστήματος. Οι πελάτες τον ζητούν με το όνομά του και μάλιστα, προτιμούν να τους εξυπηρετήσει εκείνος, μιας και τόσα χρόνια, είναι το πρόσωπο της επιχείρησης. Εκείνος σχεδόν πλέον με κλειστά μάτια ζυγίζει, συσκευάζει, πουλά τους ακανέδες μπροστά στην λευκή ζυγαριά και δίπλα στα λικέρ και τα τσίπουρα που μοστράρονται στην βιτρίνα.
Σηκώσαμε μανίκια και ανεβήκαμε στο εργαστήριο ακανέ, εδώ που όλα γίνονται με ακρίβεια, λεπτομέρεια, μεράκι και κυρίως με τα μυστικά που άφησαν οι παππούδες στους επόμενους.
Η ονομασία “ακανές” προέρχεται από το τούρκικο (χ)ακανέ χαλβά. Η λέξη “χακαν” σημαίνει πρίγκηπας – σαν να λέμε λοιπόν, ο χαλβάς του πρίγκιπα. Και όντως τότε, ο ακανές ήταν ένα γλυκό πολυτελείας.
Πάμε πίσω στο 1920, όταν ο Αριστείδης Ρούμπος δούλεψε κοντά σε Τούρκους μαστόρους που έφτιαχναν αυτό το γλυκό, και έμαθε τη τέχνη από κοντά. Ξεκίνησε μια μικρή παραγωγή δίπλα ακριβώς από το σπίτι του και άρχισε να πουλά το γλύκισμα στην πλατεία των Σερρών και στο σταθμό των τρένων.
Η ονομασία “ακανές” προέρχεται από το τούρκικο (χ)ακανέ χαλβά. Η λέξη “χακαν” σημαίνει πρίγκηπας – σαν να λέμε λοιπόν, ο χαλβάς του πρίγκιπα
Το 1927, αποφάσισε να ανοιξει το μαγαζί του και γρήγορα ήρθαν μετάλλια και βραβεία αλλά και διακρίσεις για την ποιότητα και την εξαιρετική γεύση αυτού του γλυκίσματος. Σήμερα, η τρίτη γενιά της οικογένειας, συνεχίζει να φτιάχνει ακανέ όπως ο παππούς.
Στο ίδιο εργαστήριο, με την ίδια μυστική συνταγή, μέχρι σήμερα, ο Αριστείδης, ο Δημήτρης και ο κύριος Κώστας, συνεχίζουν να φτιάχνουν κάθε μέρα φρέσκο ακανέ, να τον συσκευάζουν μπροστά στα μάτια των πελατών τους και να τον πωλούν.
Η διαδικασία είναι η εξής: Tα υλικά (ζάχαρη, άμυλο, νισεστέ, αμύγδαλα, και κατσικίσιο βούτυρο) αναμειγνύονται σε ένα μεγάλο καζάνι που βράζει για κάμποσες ώρες.
Όταν το μίγμα πάρει ένα κεχριμπαρένιο χρώμα, τότε τη σωστή στιγμή (όχι νωρίτερα, ούτε μερικά λεπτά αργότερα) βγαίνει από το καζάνι σε μεγάλα μπρούτζινα σκεύη και έπειτα μπαίνει στα καλούπια μέχρι να κρυώσει.
Έπειτα, τα μαλακά καραμελένια λουκούμια βουλιάζουν μέσα στη ζάχαρη άχνη πριν καταλήξουν αμέσως στα κουτάκια τους, που έχουν ακόμη την ίδια αισθητική με παλιά. Ένα ταξίδι στο χρόνο, σε μια μπουκιά.
Το μυστικό; “Το μυστικό είναι οι αναλογίες. Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή. Η αναλογία στα υλικά και η σωστή στιγμή”, λένε ο Γιώργος και ο Αριστείδης όσο ανακατεύουν τη ζάχαρη.
Στόχος της οικογένειας είναι να δώσουν στους πελάτες τους μια σταθερή ποιότητα, απαλλαγμένη από κάθε είδους υποψία, για τυχόν αλλοιώσεις ή νοθεία. Μάλιστα η παραγωγή βγαίνει κάθε μέρα έτσι ώστε οι καταναλωτές να πάρουν στο σπίτι τους φρέσκο γλύκισμα, μαλακό και αφράτο, όπως πρέπει.
“Θα μπορούσαμε να δουλεύουμε τις μισές μέρες της εβδομάδας παρασκευάζοντας μεγαλύτερες ποσότητες, όμως έτσι θα χαλούσαμε την ποιότητά μας, κάτι που δεν το θέλαμε και δεν θα το επιλέξουμε ποτέ”, αναφέρει ο Αριστείδης.
“Είχαμε την επιλογή να διαλέξουμε κάποιο άλλο επάγγελμα για εμάς, όμως αγαπάμε πολύ αυτή τη δουλειά και θέλαμε να τη συνεχίσουμε” λένε και οι δύο.
Όσο για τα παιδιά τους, πολύ πιθανόν να είναι οι επόμενοι που θα συνεχίσουν την παράδοση του ακανέ Ρούμπου, έχοντας πάντα στα χέρια το μυστικό του παππού και την συνταγή με τις σωστές αναλογίες, για να φτιάχνουν για πολλά χρόνια ακόμα τα κεχριμπαρένια γλυκά που αγάπησε όλη η Ελλάδα.